Wiosna
Przyszła długo wyczekiwana wiosna. A z nią następna rocznica urodzin. Co zawsze skłania mnie do refleksji.
Dawno temu, w wywiadzie telewizyjnym usłyszałem (parafrazuję): by napisać dobrą książkę, to trzeba przeżyć trochę lat. „Trochę” przeżyć i mieć coś do powiedzenia.
Nie pamiętam kto i z kim rozmawiał, ale to musiał być dla mnie autorytet, bo zabolało. Byłem nastolatkiem, pochłaniałem książki kilogramami i sam chciałem pisać.
To jedno zdanie, prawdopodobnie ocaliło mnie przed zostaniem kolejnym niespełnionym pisarzem. Jednak nie zabiło chęci.
Zawodowo, od dłuższego czasu pomagam innym uczyć się i rozwijać. Bazuję przy tym na moich własnych doświadczeniach. Czasem opieram się historiach, które przydarzyły się moim znajomym.
Nie lubię słowa mentor, ale zawodowo też taką funkcję pełnię. Lubię swoją pracę i jednocześnie jej nienawidzę.
Na rowerach jeżdżę dłużej, niż pracuję zawodowo. To jest moja największa pasja.
Fotografia. Wróciłem do niej z dzięki kontuzji. Choć właściwie „wróciłem” to złe słowo, zrobiłem restart, bardziej „na poważnie”. Nadal mam się za początkującego, ale za to rokującego na przyszłość. To moja własna opinia jest więc warta niewiele.
Widzę w swoim życiu już 46 wiosnę. Doświadczyłem rzeczy, o których nigdy nie myślałem, iż mogą się zdarzyć. Uznałem więc, że w końcu mam „prawo” pisać.
Mam z czego być dumny, mam też kilka porażek. Zwłaszcza te zawodowe mogą być ciekawym tematem.
Fotografia chyba będzie gościć tu najczęściej.
Natomiast rower jako temat wpisów ma najmniejsze szanse, by tu trafić.
Nie mam pewności czy to wszystko będzie dobre. Z pewnością będzie moje.
Aktualizacja 2023-12-28:
Redakcja, a właściwie przepisanie tego tekstu.